Jesień – cebulki różnych kwiatów skryły się w pulchnej ziemi na rabatce przed szkołą. Zanim przyszła zima rozwinęły korzonki i zasnęły snem głębokim i wzmacniającym.
Zima – zaskoczyła nas w tym roku. Zmarznięta rabata ze śpiącymi cebulkami okryła się białym puchem i zniknęła. Tak jak nasze rośliny czekaliśmy na pierwsze ciepłe promienie słońca.
Wiosna – w tym roku Zielonej Pani nie spieszyło się. Nie przyjechała na rowerze, nie przyleciała na jaskółce…Przyszła cicho, cichuteńko, niepostrzeżenie. Gdyby nie żółte, fioletowe i białe główki zaspanych krokusów wychylających się spomiędzy grudek ziemi, pewnie byśmy jej nadejście przegapili. Powoli, niepewnie na naszej wiosennej rabacie pojawiały się kolejne kwiaty. Dziś Pani Wiosna w ciepłych promieniach słońca odtańczyła radosną poleczkę za zielone dłonie trzymając przystojne, barwne tulipany. Do tańca zaprosiła też narcyzy – te większe i te mniejsze. Pod nogami plączą się im błękitne szafirki. Tylko czosnki i funkie Panią Wiosnę zignorowały – one czekają na Lato…
Tulipany, Narcyzy i Szafirki od kilku dni zapraszają gości.
Chcą się pochwalić barwnymi płatkami tańczącymi w promieniach słońca.
Zróbmy im tę uprzejmość i odwiedźmy je w wolnej chwili.
