A wszystko zaczęło się od tej informacji:
Kochani uczniowie klasy 5a i 5b,
Na najbliższe zajęcia techniczne przynosimy:
• igłę,
• nici różnokolorowe, kontrastujące ze sobą,
• kartkę bloku technicznego A4,
• przybory geometryczne.
Do zobaczenia!
Wasz nauczyciel, Beata Ruminkiewicz
Uczniowie wyposażeni w materiały rozpoczęli kolejne zajęcia techniczne. Zapisali temat lekcji, wyjęli igłę, nici, kartkę A4 i… tego dnia odkryli tajniki wyszywania.
Wyrób papierniczy, jakim była kartka bloku technicznego, pełnił rolę nośnika informacji oraz – ze względu na strukturę – funkcję dekoracyjną. Elementem malującym tym razem była odpowiednio naciągnięta nitka.
Ideą tych prac była korelacja przedmiotowa ,,królowej nauk” i techniki. Rozwijanie zainteresowania techniką, do której nie sposób nie nawiązać, mówiąc o współczesnym rozwoju technologicznym. Zajęcia są okazją do bycia kreatywnym uczniem, dają możliwość atrakcyjnego spędzenia czasu, tworzenia w wyniku aktywnego działania. Stworzona sytuacja – to możliwość odmiennego zdobywania wiedzy, samodzielnego pokonywania trudności i odczuwania satysfakcji z osiągniętego sukcesu.
Wykonując prace dostosowane do możliwości percepcyjnych uczniów, mieliśmy niepowtarzalną okazję rozbudzić ciekawość poznawczą, myślenie – od konkretnego do abstrakcyjnego.
Każdy uczeń miał szansę spersonalizować swoją pracę, przygotowaną wg własnego projektu.
,,Artyści” za swoje dzieła, wysiłek, pomysłowość, wrażliwość estetyczną itd. otrzymali wysokie oceny bieżące, które są integralną częścią procesu nauczania. Jednak największą gratyfikacją dla uczniów była wizualizacja ich wkładu pracy, zaangażowania. Dlatego od kilku dni możemy oglądać ekspozycję prac w holu szkoły, przy wejściu A.
Każdy znalazł własny sposób na zrealizowanie swojego pomysłu, każdy mógł poczuć się twórcą.
 |
 |
 |
Czyż efekt nie był wart nakładu pracy?
 |
 |
 |
A tymczasem zapraszam do przeczytania wiersza, który jest wyrażeniem mojego uznania dla uczniów. Gratuluję Wam, Kochani, prac, które okazały się ,,sztuką” w pełnym tego słowa znaczeniu. W Waszych rękach był to niezaprzeczalny ,,taniec igły z nitką”, który…, ale sami przeczytajcie.
Beata Ruminkiewicz
Zalasewscy prekursorzy wykreślania nitką
przeplatają, wyginają, przekładają
różnokolorowe nitki, tonacje kolorów pięknie się mienią
już wkrótce zwykłą kartę w arcydzieło zmienią.
Jeden pomysł lepszy od drugiego
na zrobienie ,,czegoś’’ tak fantastycznego.
W pocie czoła ze skupieniem, z bólem ręki,
z uśmiechem na twarzy, czasem z grymasem, przechodząc męki. 🙂
W zadumie, a czasem twórczym chaosie
przeciągają nitki z wierzchołka do boku po skosie.
Choć igła w palec ukłuje
entuzjazmu i zapału im nie brakuje,
pani Beata pierwszej pomocy udzieli
By poszkodowani do swej pracy szybko mknęli.
I choć praca wydaje się być trudna i żmudna,
to sami uczniowie przyznają –
jest wciągająca i inspirująca,
największego nerwusa uspokoi,
wyciszy, zaangażuje i zmotywuje.
Nawet powstające supełki ich nie zniechęcają,
bo już efekt swego wysiłku dostrzegają.
Cóż to…?
Nagle widzi ze zdumieniem, splot się tworzy,
bok trójkąta, zarys gwiazdki, serduszka urokliwego,
dziobek łabędzia, fale Jeziora Swarzędzkiego
i wskazówki Naszego zegara szkolnego.
Nagle słyszymy dzwonek – koniec lekcji!
Jednak nikt nie kwapi się do wyjścia,
choć to ostatnia lekcja,
uczniowie z niezadowoleniem kończą zajęcia.
Słychać: O nie! I liczne westchnięcia.
Pojawia się jednak promyk nadziei
w kąciku ust uśmiech i twarz się rozwesela.
Wiedzą, że już za tydzień, we wtorek i piątek
z radością otworzą drzwi do pracowni,
by na tablicy multimedialnej wyszyć osnowę i wątek,
poszerzyć wiedzę, co to dzianina, a w niej kolumna i rządek.
Będzie się działo, a to dopiero początek.
Wezmą igłę, nitkę, by swoją pracę wydziergać,
nadać jej indywidualny styl i charakter,
ochoczą, kreatywną pracą i zapałem potwierdzać,
przygotować projekt maskotki Minionka,
piłki, czy poduszki Podróżnika.
Będące alternatywą dla multimedialnego odbiornika
stworzyliśmy prace i do obejrzenia zapraszamy.
Zatrzymajmy więc czas… Raz, dwa, trzy i już podziwiamy.
Niechaj wspomniany zegar wyznacza tylko szczęśliwe chwile,
bo w tej szkole wszyscy pracownicy witają Was mile,
szacunkiem obdarzają każdego,
gdyż szacunek to uważność i troska o człowieka drugiego,
który z otwartym sercem tu czeka
chcąc być przewodnikiem, drogowskazem dla tego kto jeszcze zwleka.
Zatem Drodzy Rodzice, Uczniowie kochani,
czy w blasku słońca, czy w ponurym cieniu
z radością każdego poranka przybywajcie do szkoły z dobrymi humorami.
